Biz Taksim’e çıkarken takım elbise giyerdik” zamanlarında, 1987’de Beyoğlu’nda dünyaya merhaba diyen Serkan, çocukluğunu Moda’da geçirir. Her sabah okula giderken ülkeyi güzelleştiren detaylardan olan “Barış Abi”ye selam verir, okul sonrası sokak aralarında kaykay, paten, mahalle maçları yaparak; akşam ise bilgisayar başında Wolfenstein 3D, Quake gibi döneminin başyapıtlarını oynayarak büyür.

Kişisel zevkleri, hayat görüşü ve bakış açısı, “sokak çocukluğu” ve teknolojiyle harmanlanarak şekillenir. Bir yandan kürek sporu ile ilgilenirken, öte yandan yamaç paraşütü eğitimi alır, dijital tasarım alanında eğitim görür derken hep bir yanı “offline”, bir yanı da “online” dünyada var olur.

Müzik, hayatında her zaman büyük bir rol oynar. Üniversite yıllarında bir müzik blogunda yazarlık birkaç mekanda DJ’lik yapar. Cocteau Twins hayranıdır. Görsel sanatlarda ise Zbigniew Rybczyński onu en çok etkileyen isimlerin başında gelir. Diğerlerini ise bir çırpıda Stanley Kubrick, Terry Gilliam, Gaspar Noe ve Tony Gatlif olarak sıralar.

Hayatı boyunca İstanbul’da yaşar. İlkokulu Bahariye İlköğretim Okulu’nda, liseyi Ataşehir’de, üniversiteyi de Bilgi’de okur. Eğitimini aldığı farklı tasarım disiplinleri arasında etkileşimli fiziksel çıktılar üretebildiği projeler her zaman daha fazla ilgisini çeker. Görsel İletişim Tasarımı’ndan mezun olduğu dönemde esen dijital rüzgarlar onu da dijitale yönlendirir. bir süre reklam ajanslarında şansını dener ama bir türlü “bu iş böyle olmamalı” hissiyatından kurtulamaz. Takvimler 2013’ü gösterdiğinde artık farklı bir yol arayışı kaçınılmaz olmuştur ve o sıralarda kullanıcı deneyimi ve tasarımı ile tanışır.

Ürün tasarımı konusuna da kişisel olarak çok önem verir. Hatta iddialı da bir hayali vardır bununla ilgili: Orman içinde bir bağ evi inşa edip hayatını orada sürdürmek. (bkz: #cabinporn) Evindeki aydınlatmadan, kullanışlı ve keyifli mobilyalara kadar elinden gelen her şeyi, satın almak yerine kendi üretmeye çalışır. Vardığı yerden çok, gittiği yola önem veren bir yapısı olması ile bir sonuca varmayacağını anlasa bile öğrenmek, tecrübe etmek ve cevap bulmak için devam eder. Sakinliği de bu noktada gizli silahı gibi kullanır; hem kişisel hem de profesyonel hayatında buna önem verir. Kendi rutinini oluşturur ve ona uymaya çalışır ve bu rutin genelde rahatlık, sakinlik ve keyfi de içinde barındırır. Bunun dışına çıktığında keyifsiz ve kontrolsüz hisseder. Çıkmasa iyi olur :)